Araştırmaya göre gün içerisindeki açlık süresinin uzaması, laboratuvar farelerinde sağlığı olumlu yönde etkileyerek ömrü uzatıyor. Bu olumlu etki, gün içerisinde alınan kalori miktarından ve beslenme içeriğinden bağımsız olarak görülüyor.
Cell Metabolism dergisinde yayınlanan makaleye göre öğünler arasında geçen sürenin uzatılması, erkek farelerin genel anlamda daha sağlıklı olmalarını, daha sık beslenen farelere göre daha uzun yaşamalarını sağladı. Ulusal Sağlık Enstitüleri bünyesinde yer alan Ulusal Yaşlanma Enstitüsü, Wisconsin-Madison Üniversitesi ve Pennington Biyomedikal Araştırmalar Merkezi’nin ortaklığıyla yapılan çalışmaya göre farelerin gün içerisinde ne yedikleri veya ne kadar kalori aldıkları ise sonucu etkilemedi.
Ulusal Yaşlanma Enstitüsü Müdürü Dr. Richard J. Hodes, günde bir öğün yemek yiyen, dolayısıyla en uzun süre aç kalan farelerin daha uzun süre yaşadıklarını, yaşa bağlı karaciğer hastalıkları ve metabolizma sorunlarına daha dirençli olduklarını ifade etti. Bu sonuçlar toplam enerji alımı ile beslenme ve açlık süreleri arasındaki döngünün daha yakından izlenmesi gerektiğini ortaya koydu.
Bilim insanları 292 fareyi iki ayrı beslenme grubuna ayırdı. Gruplardan birine diğer gruba göre daha düşük düzeyde rafine şeker ve yağ, daha yüksek düzeyde protein ve lif içeren bir beslenme uygulandı. Her iki gruptaki fareler, bu yemlere hangi sıklıkta erişim sağlayacaklarına göre de üçer alt gruba ayrıldı. İlk alt gruptaki denekler gün boyu yeme erişim sağlarken, ikinci alt grup birinciye göre %30 daha az kalori içerecek şekilde beslendi. Üçüncü alt gruba ise gün içinde ilk grubun toplamı ile aynı kaloriyi içerecek miktarda tek bir öğün verildi. Kalorisi kısıtlanan ve tek öğün alan alt gruplardaki fareler, yem verildiği zaman hızla tüketme davranışını öğrenerek gün içerisinde daha uzun süre aç kaldı.
Araştırmacılar farelerin doğal yaşam süreleri boyunca metabolik sağlıklarını izlediler, ölümden sonra da tetkikler yaptılar. Günde bir öğün beslenen ve kalori kısıtlamasına tabi tutulan fareler genel sağlık açısından daha iyi bir görünüm sergilediler. Bu durum karaciğer ve diğer organlarda yaşa bağlı hasarın daha az olması, bu alt gruplardaki farelerin daha uzun yaşaması ile ortaya koyuldu. Kalori kısıtlaması uygulanan farelerin ayrıca açlık kan şekeri ve insülin düzeyleri bakımından da daha iyi durumda olduğu görüldü. İlgi çekici bir nokta olarak araştırmacılar yem içeriğinin günde bir kere beslenen ve kalori kısıtlaması uygulanan alt gruplarda yaşam süresi açısından herhangi bir farka neden olmadığını gördüler.
Çalışmanın başında yer alan, Dr. Rafael de Cabo, enerji kısıtlamasının faydaları üzerinde yüz yıldan fazladır çalışıldığını, ancak açlık sürelerinin sağlığa etkileri konusun son zamanda mercek altına alındığını söyledi. Günlük kalori alımı azaltılmadan açlık sürelerinin uzatılmasının erkek farelerde sağlığı ve yaşam süresini iyileştirdiğini ifade eden de Cabo, bu durumun sürekli yemeğe erişim sağlanması durumunda çalışacak fırsat bulamayan tamir ve bakım mekanizmaları ile ilgili olabileceğini belirtti.
Araştırmacılar süre kısıtlaması olan beslenme şablonlarının insanlarda da sağlıklı kiloda kalma ve yaşa bağlı bazı metabolik sorunların üstesinden gelme konusunda umut vaat eden bir yaklaşım olabileceğini vurguladı.
